وبلاگ حقوق کیفری
» قاچاق انسان چیست؟
قاچاق انسان چیست؟
قاچاق انسان یکی از ناقض‌ترین و جدی‌ترین جرایم علیه افراد است که در این جرم، مرتکبین به طور غیرقانونی و با استفاده از تهدید، زور، فریب یا سایر روش‌های غیرقانونی، افراد را از یک مکان به مکان دیگر منتقل می‌کنند. این عمل برای اغلب اهدافی مانند برده‌داری، کار اجباری، فریب برای فروش به دیگران، تجارت ج ن س ی، اعمال زور و خشونت، یا استفاده از افراد برای فعالیت‌های غیرقانونی، انجام می‌شود.
قاچاق انسان یکی از بزرگترین نقض‌های حقوق بشر و قوانین بین‌المللی است و دارای عواقب جبران‌ناپذیر برای افراد قربانی است. افراد مورد قاچاق انسان، علاوه بر آسیب‌های جسمی و روانی، به طور غالب در شرایط بسیار بد و ناامن قرار می‌گیرند و از حقوق اساسی خود محروم می‌شوند.
برای مبارزه با قاچاق انسان، نیاز به همکاری بین‌المللی، اعمال قوانین سختگیرانه، ترویج آگاهی عمومی، و ایجاد برنامه‌ها و سیاست‌های حمایتی برای قربانیان این جرم وجود دارد.
قاچاق انسان در قواعد بین المللی:
قاچاق انسان در قوانین بین‌المللی به عنوان یکی از جرایم جدی و ناقض حقوق بشر مورد توجه قرار می‌گیرد. برخی از مهمترین موارد و قوانین بین‌المللی مربوط به قاچاق انسان عبارتند از:
مطلب مرتبط
وکیل تسخیری چه کسی است؟پروتکل مربوط به مقابله با قاچاق انسان: این پروتکل که به پروتکل مربوط به کنوانسیون ملل متحد در مورد مقابله با قاچاق انسان می‌پیوندد، تصویب و اجرا شده است و دولت‌ها را به اتخاذ تدابیر لازم برای مقابله با این جرم و حمایت از قربانیان آن تشویق می‌کند.
کنوانسیون ملل متحد مبارزه با جرایم سازمان‌یافته بین‌المللی (UNTOC): این کنوانسیون، قاچاق انسان را به عنوان یکی از جرایمی که توسط گروه‌ها یا سازمانهای جرمی بین‌المللی انجام می‌شود، تشخیص داده و دولت‌ها را به همکاری بین‌المللی در مقابله با آن تشویق می‌کند.
توافقنامه‌ها و پروتکل‌های دیگر: علاوه بر موارد فوق، توافقات و پروتکل‌های دیگری نیز وجود دارد که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به مبارزه با قاچاق انسان می‌پردازند، از جمله توافقات مربوط به حقوق کودکان و حقوق زنان.
این قوانین و توافقات هدف خود را در جلوگیری از این جرم، تعقیب و مجازات مرتکبان، حفظ حقوق قربانیان و ایجاد همکاری بین‌المللی برای مقابله با قاچاق انسان دارند.
قاچاق انسان در قانون ایران:
قاچاق انسان در قانون ایران جرم انگاری شده و قانون مبارزه با قاچاق انسان در این خصوص تعیین تکلیف کرده است. این قانون ۸ ماده دارد و علاوه بر تعریف قاچاق انسان، به تعیین مصادیق آن نیز پرداخته است.
باید بدانیم که در قاچاق انسان حتما باید شخص از مرز های کشور خارج شود ؛ به عبارت دیگر جا به جایی انسان داخل خاک ایران تحت هیچ شرایطی باعث تحقق جرم قاچاق انسان نیست. علاوه بر آن، در این جرم در برخی موارد ممکن است شخصی که قاچاق می شود رضایت داشته باشد ، برخلاف جرم آدم ربایی که در آن، شخص قربانی هیچگونه رضایتی ندارد.
همچنین قاچاق انسان زمانی محقق می شود که قصد مرتکب از خارج کردن شخص از کشور، فحشاء یا برداشت اعضا و جوارح یا بردگی یا ازدواج باشد؛ پس اگر قصد مرتکب چیزی غیر از موارد فوق باشد قاچاق محقق نمی شود و ممکن است آدم ربایی باشد.
قانون قاچاق انسان شامل مواد زیر است:
ماده ۱- قاچاق انسان عبارتست از: الف - خارج یا واردساختن و یا ترانزیت مجاز یا غیرمجاز فرد یا افراد ازمرزهای‌کشور با اجبار و اکراه یا تهدید یا خدعه و نیرنگ و یا با سوء استفاده ازقدرت یا موقعیت خود یا سوء استفاده از وضعیت فرد یا افراد یادشده، به قصد فحشاء یابرداشت اعضاء و‌جوارح، بردگی و ازدواج.ب - تحویل گرفتن یا انتقال دادن یا مخفی نمودن یا فراهم ساختن موجبات اخفاء‌فرد یاافراد موضوع بند (الف) این ماده پس از عبور از مرز با همان مقصود.
ماده ۲- اعمال زیر در حکم «قاچاق انسان» محسوب می‌شود:الف - تشکیل یا اداره دسته یا گروه که هدف آن انجام امور موضوع ماده (۱)این‌قانون باشد.ب - عبوردادن (خارج یا واردساختن و یا ترانزیت)، حمل یا انتقال مجاز یا‌غیرمجازفرد یا افراد به طور سازمان یافته برای فحشاء یا سایر مقاصد موضوع ماده (۱)این‌قانون هرچند با رضایت آنان باشد.ج - عبوردادن (خارج یا واردساختن و یا ترانزیت)، حمل یا انتقال غیرمجاز افرادبه‌قصد فحشاء هرچند با رضایت آنان باشد.
ماده ۳ - چنانچه عمل مرتکب «قاچاق انسان» ازمصادیق مندرج در قانون مجازات اسلامی باشد مطابق مجازاتهای مقرر در قانون یادشده و در غیر این صورت به حبس از دو تا ده سال و پرداخت جزای نقدی معادل دو برابر وجوه یا اموال حاصل از بزه یا وجوه و اموالی که از طرف بزه دیده یا شخص ثالث وعده پرداخت آن به مرتکب داده شده‌است،محکوم می‌شود.
تبصره ۱- طبق قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب ۱۳۹۹ نسخ صریح شده است.
تبصره ۲ و ۳ - طبق قانون کاهش اصلاح حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹/۲/۲۳ نسخ شده است.
ماده ۴- هرگاه کارکنان دولت یا مؤسسات، شرکتها و سازمانهای وابسته به دولت و نیروهای مسلح یا مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی یا نهادهای انقلاب اسلامی یا به‌طور کلی کارکنان قوای سه‌گانه به نحوی از انحاء در جرائم موضوع این قانون دخالت داشته باشند، علاوه بر مجازاتهای مقرر در این قانون، باتوجه به نقش مجرم به انفصال موقت یا دائم از خدمت محکوم خواهند شد.
ماده ۵- چنانچه مؤسسات و شرکتهای خصوصی به قصد ارتکاب جرائم موضوع‌این قانون، ولو با نام و عنوان دیگری تشکیل شده باشند، علاوه بر اعمال مجازاتهای مقرر،پروانه فعالیت یا مجوز مربوط ابطال و مؤسسه و شرکت به دستور مقام قضائی تعطیل خواهد گردید.
ماده ۶- چنانچه «قاچاق انسان» تؤام با ارتکاب جرائم دیگری تحقق یابد، مرتکب یا مرتکبان علاوه بر مجازات مقرر در این قانون، به مجازاتهای مربوط به آن عناویننیز‌محکوم خواهند شد.
ماده ۷- هر تبعه ایرانی که در خارج از قلمرو حاکمیت ایران مرتکب یکی از جرائم موضوع این قانون گردد، مشمول مقررات این قانون خواهدبود.
ماده ۸- تمامی اشیاء، اسباب و وسائط نقلیه‌ای که عالماً و عامداً به امر«قاچاق‌انسان» اختصاص داده شده‌اند به نفع دولت ضبط خواهدشد.
