» تجاوز یا زنای به عنف

تجاوز:
تجاوز به زنان یک اقدام بیاخلاقی و غیرقانونی است که به معنای نقض حقوق و کرامت زنان است.تجاوز به هر شکلی بر جامعه تأثیرات منفی بسیاری میگذارد و میتواند به زنان آسیب جدی برساند.
مقابله با تجاوز به زنان شامل ایجاد قوانین و سیاستهای حقوقی قوی، ارائه حمایت و پشتیبانی به قربانیان، و افزایش آگاهی در جامعه است. همچنین، آموزشهای فرهنگی در جهت ترسیم حدود احترام به حقوق زنان و اجتناب از هرگونه تجاوز نیز اهمیت دارد.
در صورت برخورد با هرگونه تجاوز ، مهم است که قربانیان حق خود به گزارش و ارائه پشتیبانی را داشته باشند و از منابع مربوطه بهرهمند شوند.
قربانی «تجاوز»باید چه اقداماتی انجام دهد؟
قربانی ممکن است در مواجهه با یک تجربه بسیار دشوار قرار گیرد، اما میتواند اقداماتی انجام دهد تا به او کمک شود و به حقوقش پیگیری کند:
احتیاج به امنیت:
تأمین امنیت فوری برای خود: اگر شخص در خطر است تلاش کند که به مکانی ایمن برود.
تماس با خدمات اورژانس: در صورت نیاز به کمک فوری، با شماره اورژانس محل خود تماس بگیرد.
حمایت از حقوق قانونی:
گزارش به پلیس: او می تواند اتفاق را به پلیس گزارش دهد تا مسئولین قانونی برخورد مناسبی داشته باشند.
مشاوره حقوقی: به دنبال مشاوره حقوقی بگردد تا درک بهتری از حقوق و گزینههای حقوقی خود پیدا کند.
حمایت روانی:
مشاوره روانی: جستجوی حمایت روانی از مشاور یا روانشناس میتواند به قربانی در مقابله با اثرات روانی کمک کند.
حمایت از افراد معتبر: حاصل کمک از دوستان، خانواده یا افرادی که به شخص اعتماد دارند، میتواند حس بهبودی را تقویت کند.
درخواست کمک حقوقی و اجتماعی:
حمایت اجتماعی: از سازمانها و گروههای حمایتی برای کمک در امور اجتماعی و روانی استفاده شود.
حقوق بهداشتی: درخواست کمک به ارائه خدمات بهداشتی و جلب پزشکان متخصص.
مهمترین نکته این است که قربانیان «تجاوز» در هر زمانی حق دارند تصمیماتی بر اساس نیازها و احساسات خود بگیرند.
حمایت های حقوقی قربانیان «تجاوز» چیست؟
حمایت حقوقی برای قربانیان تجاوز میتواند شامل موارد زیر باشد:
گزارش به پلیس:
اگر قربانی «تجاوز»استعداد جرمی را میبیند، میتواند به پلیس گزارش دهد. این گزارش میتواند به شروع فرآیند قانونی برای تعقیب و مجازات متهم منجر شود.
مشاوره حقوقی:
متخصصان حقوقی میتوانند به قربانیان راهنمایی کنند و درکی از حقوقشان فراهم کنند. این شامل مشاوره در موارد مربوط به پرونده کیفری، حقوق مدنی، و حقوق خصوصی میشود.
حقوق قضایی:
اگر از نظر قانونی تجاوز اثبات شود، قربانی میتواند در دادگاه حقوق خود را ادعا کند و از مجازات متهم استفاده کند.
حفاظت قانونی:
قربانیان «تجاوز» ممکن است نیاز به حفاظت داشته باشند. ممکن است قوانین به آنها اجازه دهد تا تحت حفاظت قانونی قرار گیرند.
حق مدد و پشتیبانی:
شخص به عنوان قربانی، حق دارد به خدمات مدد و پشتیبانی دسترسی داشته باشد. این میتواند شامل خدمات پزشکی، مشاوره روانی، و حمایت اجتماعی باشد.
همچنین، در اکثر جوامع، سازمانها و گروههای حمایتی وجود دارند که به قربانیان، پشتیبانی ارائه میدهند و میتوانند در راهنمایی در مسائل حقوقی نیز مفید باشند.
«تجاوز» در حقوق ایران چه مجازاتی دارد؟
براساس ماده ۲۲۴ قانون مجازات اسلامی وجود عنف و اکراه در «تجاوز» ، یکی از مواردی است که منجر به تشدید کیفر می شود؛ تا جایی که حد اعدام اجرا می گردد. به عبارت دیگر هرگاه یکی از طرفین راضی به برقراری رابطه نبوده و دیگری او را وادار به این عمل نماید باعث می شود که کیفر تشدید شود. در واقع عدم رضایت قربانی سبب می شود که این عمل به« تجاوز ج ن س ی» تبدیل شود. لازم به ذکر است که حتی اگر این رضایت با حیله و تقلب هم به دست آمده باشد باعث محکومیت مرتکب به «تجاوز ج ن س ی» می شود و به موجب ماده ٢٢۴ قانون مجازات اسلامی مجازات چنین شخصی اعدام است.
در تبصره ی ۲ ماده ۲۲۴ مقرر شده : «هر گاه کسی با زنی که راضی به زنای با او نباشد، در حال بیهوشی، خواب یا مستی زنا کند، رفتار او در حکم زنای به عنف است. در زنا از طریق اغفال و فریب دادن دختر نابالغ یا از طریق ربایش ، تهدید یا ترساندن زن ، اگرچه موجب تسلیم شدن او شود نیز حکم فوق جاری است »
البته اگر این حیله و تقلب به صورتی باشد که به فرض مثال قربانی به خاطر وعده ی ازدواج، تن به عمل مذکور داده و فریب خورده باشد دیگر در قانون ما تجاوز محسوب نمی شود؛ زیرا به هر حال شخص به میل خود در برقراری رابطه ایفای نقش کرده است .علاوه بر کیفر اعدام مقرر در بند ت ماده ۲۲۴ قانون مجازات اسلامی، قانونگذار در ماده ۲۳۱ این قانون ، پرداخت ارش البکاره و مهرالمثل را نیز بعنوان ضمانت اجرای مدنی تجاوز پیش بینی نموده است که در موارد زنای به عنف در صورتی که زن باکره باشد، مرتکب علاوه بر مجازات مقرر ، به پرداخت ارش البکاره و مهرالمثل نیز محکوم می شود و در صورتی که باکره نباشد، فقط به مجازات و پرداخت مهرالمثل محکوم می گردد.
ماده ٢٣١ قانون مجازات اسلامی بیان می کند:« در موارد زنای به عنف و در حکم آن، در صورتی که زن باکره باشد مرتکب علاوه بر مجازات مقرر به پرداخت ارش البکاره و مهرالمثل نیز محکوم میشود و در صورتی که باکره نباشد، فقط به مجازات و پرداخت مهرالمثل محکوم میگردد.»
بنابراین مجازات تجاوز در قانون ایران اعدام است و علاوه بر آن، شخص به مجازات ماده ٢٣١ نیز محکوم می شود.