وبلاگ حقوق کیفری
» تنبیه کودکان از منظر قانون مجازات اسلامی
قانون برای چه کسانی حق تنبیه قائل شده است؟
مطابق بند ت ماده ١٥٨ قانون مجازات اسلامی، اقدامات والدین و اولیای قانونی و سرپرستان صغار و مجانین که به منظور تادیب یا حفاظت باشد قابل مجازات نیست.
براساس این ماده، والدین، اولیای قانونی و سرپرستان حق تنبیه دارند و قانون، اقدامات تنبیهی این اشخاص را [ با رعایت شرایط خاص] مجاز دانسته است، اما ابتدا باید بررسی نمود که هر کدام از موارد فوق شامل چه اشخاصی می شود و به عبارتی چه کسانی تحت عناوین فوق ( والدین، اولیای قانونی و سرپرست) قرار می گیرند؟
کلمه ی والدین شامل پدر و مادر می شود بنابراین ناپدری و نامادری حق تنبیه کودک را ندارند و در صورت تنبیه، مجازات خواهند شد. همچنین اولیای قانونی شامل پدر، جد پدری، وصی و قیم می شود و اصطلاح سرپرست نیز به کسانی اطلاق می گردد که با حکم دادگاه کودکی را به سرپرستی گرفته اند.
مطلب مرتبط
وکیل تسخیری چه کسی است؟بنابراین با مشخص شدن مصادیق بالا می توان بیان کرد که به غیر از موارد ذکر شده، سایر اشخاص مثل ناپدری، نامادری، معلمین و مسئولین مدارس حق تنبیه کودک را ندارند و در صورت عدم رعایت این موضوع مستحق کیفر می باشند.
لازم به ذکر است که قانون حتی برای افرادی که دارای حق تنبیه می باشند نیز مقررات خاصی در نظر گرفته است که در صورت عدم رعایت این مقررات، تنبیه از جانب آنان نیز جرم محسوب می شود.
براساس ماده ١٥٨ قانون مجازات اسلامی تنبیه باید برای تادیب یا حفاظت باشد لذا اگر به منظور انتقام یا مواردی مثل فرو نشاندن خشم باشد جرم است. به علاوه این عمل باید در حدود متعارف و شرعی باشد به همین خاطر حتی اشخاص دارای این حق نیز نباید خارج از حدود متعارف و شرعی اقدام به تنبیه کنند.
نتیجه آنکه حق تنبیه کودکان در قانون صرفا برای افراد خاصی در نظر گرفته شده و سایر افراد در صورتدی که اقدام به تنبیه طفل نمایند مجرم محسوب شده و مطابق قانون با آن ها برخورد می شود.
تهیه کننده : سیده فاطمه بوستانی - میزان بلاگ
با الهام از کتاب شرح قانون مجازات احمد غفوری
کوتاه و مفید ، ممنون